Regiosnein 21 mei 2017 in Makkum  -  Verslag

Toen vorig jaar april de gegevens voor het preekrooster van 2017 ingeleverd moesten

worden, hebben we in het regio-overleg van de kerkenraden van de werkgemeenschap

Makkum zondag 21 mei vastgelegd als datum voor de regiozondag. Zoals we eens in de

twee jaar een regionale bijbelquiz organiseren, willen we ook van de regiozondag een

goede tweejaarlijkse traditie maken. Als regiogemeenten voelen we ons immers met

elkaar verbonden. Ieder probeert in eigen gemeente te bouwen aan het Koninkrijk van

God. Dat is in deze tijd niet altijd gemakkelijk. Dan is het goed om zorgen én vreugden met

elkaar te delen en onderlinge solidariteit te bevorderen.

 

Vanuit dit verlangen zijn we aan de slag gegaan met de voorbereiding. We hebben elke

gemeente gevraagd om een brief te schrijven over hoe het met hen gaat, wat er in hun

hart leeft en waar het verlangen naar uitgaat. In alle kerken werd er op de zondagen

tussen Pasen en 21 mei één van deze brieven voorgelezen. Zo waren we al op de hoogte

van elkaar.

Voor de zondag zelf wilden we graag de ontmoeting centraal stellen: de ontmoeting met

God in een gezamenlijke dienst en de onderlinge ontmoeting met elkaar door het

organiseren van workshops. Workshops waarin mensen uit de regiogemeenten iets met

ons wilden delen over wat hun vreugde geeft, of waar zij aandacht voor wilden vragen.

Ook voor de kinderen en jongeren wilden we een programma aanbieden. Want gemeente

ben je met elkaar. Daar horen ook de kinderen en de jongeren bij.

We kozen er daarom voor om alles in één gemeente te organiseren. Hiervoor kwamen we

uit bij de gemeente van Makkum. Een gezamenlijke dienst in de van Doniakerk en de

activiteiten in Het Anker. Voor de gemeente Makkum betekende dit wel dat zij een extra

tandje bij moesten zetten. Op zaterdag 20 mei hadden zij al in Het Anker de jaarlijkse

rommelmarkt, een grootse activiteit. Maar desondanks waren ze van harte bereid om

daarnaast de schouders onder deze regiozondag te zetten. Zo werd alles in een goede

harmonie voorbereid.

Maar de dag zelf kun je vooraf niet maken. Dat is iets wat je met elkaar moet doen, en ook

iets wat je met elkaar mag ontvangen. En dat gebeurde, op een in alle opzichten

overvloedige manier.

 

Het begon er al mee dat de zon die zondag uitbundig scheen, als extra uitnodiging om op

weg naar Makkum te gaan. Daar stond om half tien de koffie klaar in de van Doniakerk.

Toen vanuit de verschillende gemeenten mensen binnen kwamen, was de onderlinge

ontmoeting er ook.

Gasten uit een andere streek van het land, vertelden na afloop ontroerd hoe goed hen de

ontspannen onderlinge sfeer had gedaan en hoe ze zich opgenomen hadden gevoeld in

de dienst, waarin drie van de collega’s voorgingen.

’Deel je verlangen’ was het thema van de kerkdienst, aansluitend bij het jaarthema van de

landelijke kerk: ’Deel je leven’. In het begin van de dienst staken vertegenwoordigers van

alle regiogemeenten een kaars aan, als teken van ons verlangen om elkaar te ontmoeten

en samen het licht van Christus te ontvangen en te delen.

 

Toen het moment gekomen was dat de kinderen naar hun eigen programma in het

scouting gebouw konden gaan, was het mooi om te zien hoe ze in een rij van meer dan

twintig kinderen, samen met de leiding de kerk uitliepen. De kinderen kwamen uit

verschillende gemeenten en voor hen was er een programma van twee uur, tot aan de

lunch. Wat toch wel een lange tijd leek, bleek een prachtige morgen te worden. Het begon

met het Bijbelverhaal van Abraham en de belofte van God dat hij en Sara vader en

moeder zouden worden van de grote familie van God en dat wij nu met elkaar bij die grote

familie mogen horen. Daarna was het tijd voor hun workshops. De tijd vloog om.

In de kerk werd ondertussen naar hartelust gezongen onder begeleiding van de

blazersgroep en het orgel. We lazen uit de 2 Korintiërs 3, waarin Paulus schrijft dat wij een

levende brief van Christus zijn, niet met inkt geschreven maar met heilige Geest, niet in

steen gegrift maar in de harten van mensen. En we hoorden uit het evangelie van

Johannes, waarin Jezus spreekt over nieuw leven dat geboren wordt, over verdriet dat in

vreugde verandert, over dat wij in zijn naam alles aan de Vader mogen vragen. Iemand

van de gemeente SSL/ Wûns vertelde over het collectedoel van de diaconale collecte: een

landbouwproject van de zendingsdiaconessen in Rwanda. Tenslotte zongen we het ’Hear

wês mei ús oant in oare kear’.

 

Na de dienst verspreiden wij ons over de verschillende workshops. Jongeren gingen

voetballen in de pastorietuin, wandelaars zochten de natuur op, canonzingers zongen in

de Van Doniakerk, in de bibliotheek kregen mensen een presentatie over de kerk in het

Midden Oosten en de anderen verzamelden zich in Het Anker, voor een diapresentatie

over de natuur, bloemschikken, natuurlijke mandalas maken, kaarten maken en

schilderen. Overal waren mensen heel enthousiast bezig. Alleen de toneelworkshop, daar

durfde men kennelijk niet zo goed over de drempel. Wel jammer voor degenen die die

workshop hadden voorbereid.

 

Na de workshops verzamelden we allemaal in de kerkzaal van Het Anker. Daar stonden

lange tafels klaar en deelden we het brood dat iedereen had meegebracht. Daarbij konden

we nog genieten van de soep die ondertussen was aangevoerd. Uit alle gemeenten zaten

mensen door elkaar en het voelde zomaar als één gemeente. ’Wat in moaie dei net?’ en

’Dit kin wolris faker’ dat waren zomaar een paar uitspraken die je daar kon horen.

Al met al hebben we veel ontvangen op deze bijzondere regiozondag.

Genoeg om van uit te delen. Met die opdracht hebben we de zondag ook af

gesloten.

 

Als slot zongen we elkaar in canon toe:

Draach Gods seine mei,

wêr’tsto ek hinne giest,

draach Gods seine mei.

 

Namens alle voorbereiders, Greetje Rol en Tytsje Hibma